Tilki

Bir kış mevsiminde neredeyse bir metreye ulaşan kar yağmıştı.

Bir gün evin penceresinden dışarıyı seyrediyordum. Bahçedeki ağacın altında tavuklar, serçeler bıraktığımız yemleri eşeleyip topluyorlardı.

Derken uzaklardan sinsice yaklaşan bir şey fark ettim. Bu bir tilki idi. İyice yaklaşınca ağaçtaki serçenin ötmesiyle birlikte bütün kuşlar pır diye uçup gittiler.

Kuşların uçmasıyla tavukları da bir telaş sardı, hepsi bir tarafa kaçıştılar.

Fakat tavuklardan birisi şaşkın şaşkın bir öteye bir beriye koştuysa da kurtuluşu ağacın dalında bulmuş olacak ki, can havliyle fırladı dala kondu. Kocaman gövdesiyle ağaca nasıl uçtu hâlâ hayretteyim.

O sırada ağacın altına gelen tilki etrafı süzdükten sonra yukarıdaki tavuğa baktı ve altında koşarak küçük bir daire çizmeye başladı. Ne enteresan şeyler oluyordu. İyice meraklandım; başladım izlemeye…

Tilki aşağıda koşarak daire çizdikçe tavuk da başıyla onu takip ediyordu. Derken az sonra bir de ne göreyim; tavuğun başı dönmüş olacak ki, pat diye yere düşüverdi. Tilki de kaptığı gibi koşup gitti; uzaklarda kayboldu...

Bu nasıl bir kurnazlıktı!.. Tilki sadece tavuğu değil, beni de uyutmuştu.