Yayladaki Köpekler
Bir Hatıra
Ara
Bir Hatıra
ONLU YAŞLARIMDA ya vardım ya yoktum. 15-20 adet koyunumuz vardı, günlerim yaylada onları otlatarak geçiyordu.
Bir gün bir koyunumuz kayboldu. O civardaki ağılları gezerek onu arıyordum. Eski bir ağılın yanından geçerken birden üç tane kocaman köpek bana saldırdı. Korkuyla sırtımı ağıla dayayıp elimdeki değneği sağa sola sallayarak kendimi korumaya çalıştım. Fakat ne gören, ne yardım eden var; öyle korkmuşum ki, köpekleri göremez oldum, bayılmışım.
Ne kadar zaman geçti bilemiyorum ama yüzümde bir ıslaklık hissettim. Yavaş yavaş kendime geldim ki ne göreyim, köpek yüzümü yalıyor...
Ne yapacağımı bilemez halde yavaş yavaş kalktım. Köpeklerde çıt yok. Dönüp gideyim diye düşünüp eğildim, yerdeki değneği alayım dedim. Köpek hırlayınca hemen değneği bıraktım; ve sesizce oradan uzaklaştım. Köpekler hiçbir şey yapmadılar.
Sonradan öğrendim ki, meğer köpekler değnekle gezen insandan hoşlanmıyorlarmış. Bayılıp kendimi kaybetmiştim ama bir tecrübe kazanmıştım.
Almanya’nın Gerlingen kentindeki Schillerhöhe Kliniği uzmanlarının, sonuçları European Respiratory Journal dergisinde yayımlanan…