Bir maraton yarışına katılan atletler, birbirlerini yenmek için büyük bir gayret ile koşuyorlardı. Yol kenarındaki seyirciler de koşanları izliyorlardı.
Kalabalığı gören bir yaşlı adam, koşanları izleyen kalabalığa yaklaştı ve bir seyirciye sordu:
“Ne var kardeşim, bu insanlar niye toplanmışlar?
Seyirci: “Maraton var dedeciğim!”
Bu cevaba tatmin olmayan yaşlı adam sordu:
“Ne yani?..”
Seyirci: “Atletler koşuyor ya, birinci gelene büyük bir ödül var!..”
Yaşlı adam, bu sefer kaşlarını kaldırarak çocukça bir merakla sordu:
“Madem yalnız birinciye ödül var, ya ötekiler niye koşuyor?..”
…
Herkesin bilir, bu hikâyedeki gibi genellikle yarışmalarda birinciye veya ilk üçe ödül verilir. Diğer bütün yarışmacıların emek, gayret ve yorgunlukları ise boşa gider.
Ancak her yarışma böyle değildir. Size haber vereceğim bir yarış var ki, onun kaybedeni yoktur. Bu yarışmaya katılan tüm yarışmacılara ödül vardır.
Bu yarışmanın adı iyilik yarışıdır, hayırda yarışmaktır. Kur’an-ı Kerîm, bizi bu yarışmaya “Ey Allah’ın kulları! İyilik ve takvada birbirinizle yarışın!..” ayetiyle davet eder.
Aslında yaratılış gayemizden birisi ve şu kısa hayatımızı anlamlı yapan bir şey de hayırda yarışmak değil midir?
Üstelik bu yarışta sadece birinciye değil, sonsuz kerem sahibi olan Allah, herkese yaptığı iyilikler kadar mükâfat veriyor. Yani kaybedeni olmayan bir yarışmanın adıdır iyilikte yarışmak…
Ne güzel ve adaletli bir yarışma değil mi?
Cenab-ı Hak, bizi hayır ve iyilikte nasibi bol ve bu güzel yarışmada derecesi ve kazancı yüksek olanlardan eylesin. Âmin…