Bir zamanlar Şam’da yaşayan beylerden birinin özel bir kölesi varmış. Bu köle, biraz saf olmakla beraber sesi çok güzelmiş. Efendisi, bu kölesini ne zaman pazara alış-verişe gönderse, çarşı esnafı onu tutar bırakmaz, ona zorla şarkı, türkü söyletirlermiş. O da kıramaz istediklerini okurmuş.
Bir gün bey, bu kölesini testi almak için çarşıya göndermiş. Köle, yolda giderken kendisini tanıyanlara rast gelmiş. Onlar bu köleye, “Biz Mısır’a gideceğiz, bizimle beraber gel; hem gezer, hem eğlenirsin.” demişler. Köle, çekinir gibi olmuş, kararsız kalmış ama biraz ısrar daha ettiklerinde teklifi kabul etmiş. Beraberce Mısır’a gitmişler. Orada bir sene kadar kalmışlar.
Köle, bir yıl sonra Şam’a dönüp çarşıya vardığında, efendisinin testi siparişini hatırlayıvermiş. Hemen testiyi alıp, eve doğru koştururken ayağı takılıp yere düşmüş ve ağzı burnu kan revan olmuş. Yerde kırk parçaya ayrılmış testiyi toplayıp aksaya aksaya evine varmış. Tam kapıda efendisi karşısına çıkmaz mı?!
“Evladım bu ne hal?” diye soran efendisine köle, kırık testi parçalarını gösterip, “Acele ettim işime şeytan karıştı.” demiş.
Ve bu tatlı olaydan geriye “acele işe şeytan karışır” deyimi hatıra kalmış.
•••
Bu deyim, “sabırsızlık gösterilip alel acele yapılan bir işin, bozulacağını ve istenilen sonucun alınamayacağını” anlatmak için kullanılır.