TR EN

Dil Seçin

Ara

Bu Güvercin Neden Böyle? / Bir Hatıra

Bu Güvercin Neden Böyle? / Bir Hatıra

Sonbahar gelip rüzgârlar serin serin esmeye başlayınca insan üşüyor, daha çok eve kapanıyor. Ben de böyle soğuk bir günde evde camın dibinde oturup mahalleyi seyre daldım.

Etrafa bakınırken karşı komşunun çatısındaki bir güvercin dikkatimi çekti. Olduğu yerde duruyor, etrafındaki güvercinler geziyor, oynaşıyor ama o güvercin sessiz ve yalnız, öteki kuşlara hiç karışmıyor, oynamıyor…

O kuşun bir anlam veremediğim bu hali şefkatimi kabarttı, yüreğim sızladı. İnsanın eli ulaşmıyor ama şefkati uzaklara ulaşıyor işte… Bana ne diyemedim; hasta mıdır, yaşlı mıdır? Elimden gelse doktora götüreceğim fakat nasıl yaparım?..

Düşünürken arka sokaktaki komşumun çocuğu aklıma geldi. Çocuk kuş meraklısı, bu işlerden anlar diyerek ona gittim durumu anlattım. Sağolsun hemen geldi, kuşu görür görmez, “Abi bu kuş yabancı, evcil kuş. İhtimal ki kaybolmuş onun için böyle üzüntülü” dedi.

“Ne yapalım şimdi?” deyince, “Ben hallederim” dedi ve gitti. Az sonra bir güvercinle çıka geldi. O garip kuşun yanına saldı; kuş gitti o kuşu da alıp geldi. Çocuk ikisini de aldı gitti. Ben de ardından bakakaldım. Boşuna dememişler, bilen dağlar aşmış, bilmeyen şaşıp kalmış…

Birkaç gün sonra çocuğu görünce kuşu sordum. Çocuk “Abi, kuş kendine geldi, arkadaş bile edindi” dedi ve ekledi, “Ama ben ömrümde böyle asaletli bir kuş görmedim.”

Bir canın daha mutlu olmasına vesile etti Rabbim beni. Şükürler olsun…