Müslüman olmak, kar yağmasını o kadar sevmene rağmen, fakirler, evsizler üşüyecek diye kar yağınca üzülmendir.
Müslüman olmak neşeli olmayı, cıvıl cıvıl sevinçli yaşamayı arzuladığın halde, yeryüzünde mazlum kardeşlerini düşünüp kalbinde hüzünle yaşamandır.
Müslüman olmak, imkanları olmadığı için istediği gibi yiyemeyen, gezemeyenleri düşünüp, zevk aldığın halde bunları yapmamayı yeğlemendir…
Müslüman olmak “insanlardan bir insan” olarak yaşamaya çalışmandır.
Müslüman olmak, ertelemendir…
Tüm ruhuyla sevinmeyi, coşmayı; gönlünce gezmeyi tozmayı; lezzeti, zevki ertelemendir…
Herkesin mutlu edildiği;
Herkesin tüm dertlerden uzak tutulduğu;
Herkesin tüm arzularına kavuşturulduğu bir yere…
Âlemler Rabbinin kulları için hazırladığı cennetine ertelemendir.
Müslüman olmak, kardeşleri için terkettiği her şeyin en âlâsını, en güzel bir mekânda Rabbinin sana vereceği ümidiyle teselli olmandır…