Bir gün bir hırsız, askeriyenin katırını gözüne kestirmiş. Bu alımlı katır mutlaka benim olmalı diye planlar yapmaya başlamış…
Derken, askerler başka bir şeyle meşgulken, fırsat bu fırsat demiş ve katırı kaptığı gibi başlamış kaçmaya…
Biraz gitmiş ama meraklanmış, göründüm mü acaba diye şüphe düşmüş içine…
Ve tam dönüp bakıyormuş ki, katır hırsıza bir çifte patlatmış ki, hırsız havalara uçmuş… Ve baygın vaziyette yere düşmüş…
Hırsızın havada uçarken gören askerler de hemen bir sedye kapıp koşmuşlar. Kan revan yerde yatan hırsızı sedyeye koyup revire koşturmuşlar.
Yolda kendine gelmeye başlayan hırsız, yapabildiği kadar elini şöyle bir gezdirip yeri aramış ama nafile… Böyle eli havalarda gezinince ümitsiz bir mırıldanmayla sormuş:
“Hala uçuyor muyum yaa!..”