Gül Kokulu Şiirler / Pınara Doğru
Şiir
Ara
Şiir
Deniz biter bir gün, kara görünür
Meçhul diyarlara yönelir kafileler
Yalçın dağlar var ki, yaya yürünür
Dikenler üstüne serilir seccadeler
Cennet köprüleri o dağların ardında
Yükün azsa korkma, rahat geçersin
Yine de tuzaklar varsa dört bir yanında
Gül kokusunu takip et, rahat edersin
Susadıysan Kevser Pınarı’ndan içersin.
“Diken güle sığındı da ateşten kurtuldu.” — Hz. Mevlânâ Eller gördüm…
Reyhan bitkisi
Şiir
Şiir
Geçenlerde bir ezgi dinledim. “Ne dilendim ne ilendim sadece sevdim.” Sadece sevdim.…
Gül gibi değil mi insan; goncası var, dikeni var.