Yağmur… sıcak alnıma bir ıslak mendil Yağmur,
Kurumuş dudağıma tükenmez sebil Yağmur…
Korkularım, girdaplı bir deniz, beni yutan!..
Can simidim, sürünüp çıktığım sâhil Yağmur…
Taşır mı Sevgili’den bir Rahmet tebessümü,
Yâsemin esintili şu çisil çisil Yağmur?..
O Vuslat Diyarı’nı özlerken geliver de,
Ümitsizlik sisinin buğusunu sil Yağmur!..
…
Yıllar… bir yarım beste; sevdâlar… derin bir göl,
Dipsiz karanlığıma bir titrek kandil Yağmur!..
Pişmalıklar içimde isli, kükürtlü duman!..
Göğsümde tek ferahlık; tarçın, zencefil Yağmur…
Mecnûn, çölde pişirmiş Aşk’ı, bir elmas gibi,
Benim ham çamuruma çâre: kor değil, Yağmur!..
Söyleme kimselere, bulutlar da duymasın,
Çatlamış toprağımın derdini sen bil, Yağmur!..