Bir kasabada şen şakrak ve bir o kadar da şakacı bir sütçü varmış.
Her fırsatı değerlendirir insanlara şakalar yapar eğlenirmiş.
Bir gün yine işe çıkmış, sokak sokak dolaşırken bir de bakmış ki, komşusu sütçü Ahmet önde gidiyor. Tam sırası diye düşünüp başlamış siren sesi taklidi yapmaya. Kuvvetli bir polis sireni taklidinden sonra, hoparlörden konuşur gibi bağırmış:
“Sütçüü!.. Hemen çek kenara!..”
Sütçü Ahmet irkilmiş, ceza kesilecek diye ödü patlamış adamcağızın. İşi anlayınca rahatlamış ama şakacı komşusu hâlâ işin gırgırında, bir iki takılıp ilerlemiş...
Birkaç sokak ötede bu sefer bakkala yönelmiş. Yine kuvvetli bir polis sireni sesi çıkarıp ardından, “Bakkal Adem!.. Sandıkları yola taşırmaa..”
Fakat bizim sütçünün sözü gerçek siren sesiyle kesilmiş ve ardından da polisin sesi gelmiş:
“Sütçüü! Herkes kendi işini yapsın!..”
…
Hayat şakalarla tatlanır, renklenir ama birisinin sevinci, başkalarını üzmemeli. Şaka herkesi neşelendiriyorsa şakadır; bundan ötesi ise insana yakışmayan kısmıdır…