Peygamber Efendimiz (asm) bir seferden henüz dönmüştü. Saadetli hanelerine geldiklerinde bir rüzgâr esti ve evlerinin ön kısmındaki bir örtüyü havalandırdı. O örtünün altında Aişe validemizin çocukluğundan kalma oyuncaklar vardı.
Resulûllah (asm) sordu:
“Yâ Aişe bunlar nedir?
‘”Kızlarım!” diye cevap verdi annemiz.
Peygamberimiz (asm) baktı, bebeklerin içinde kanatlı bir at da vardı.
“Peki aralarındaki şu nedir?” diye sordu.
“Bir at.” dedi Hz. Aişe.
Resulûllah (asm) kanatları kastederek, “Ya atın üzerindekiler?” dedi.
“Kanatları...” diye cevap verdi Hz. Aişe.
Resulullah (asm) “Hiç kanatlı at olur mu?” diye sorunca da Hz. Aişe annemiz, “Duymadın mı, Hz. Süleyman’ın kanatlı atları vardı!” diye cevap verdi.
Onun bu cevabı, Peygamber Efendimiz’i (asm) o derece neşelendirdi ki, birer inci tanesi gibi parıldayan dişleri görününceye kadar güldü, güldü..