Bir çoban şehre gitmiş, çarşı pazar geziyormuş. Bir ayakkabıcı dükkânının önünde durmuş. Ayağındaki çarıkla vitrindeki ayakkabı konuşmaya başlamış:
Çarık, “Kardeş” demiş, “Sen de deridensin ben de... Ama nasıl oluyor da, sen vitrinlere kurulmuş, tahtlara oturmuş, pırıl pırıl parlamaktasın? Ben ise perişan bir vaziyette sürünmekteyim. Bu adalet mi?”
Ayakkabı çarığa cevap vermiş:
“Arkadaş…” demiş, “Her ikimiz de derideniz doğru. Ama bir farkımız var. Sen hiç bizim gibi makaslarla doğrandın mı? Bizim gibi cenderelerden geçip, kalıptan kalıba girip, çekiçler yedin mi?..”
Çarık “Hayır!” demesi üzerine de ayakkabı sözünü tamamlamış:
“O halde bizim gibi olamazsın…”
(Hz. Mevlânâ, Mesnevî)
…
Hayatta her değerli ve üstün iş, emek ister, çile ister… Ne demiş Bediüzzaman Hazretleri: “En büyük saadetler büyük ve acı felâketlerin neticesidir.”