Amerika'da bir asker, arkadaşı ile yolda giderken elindeki çakısı ile parmağını kesti. Biraz ötede bir dispanser vardı. Asker:
“Ben şurada pansuman yaptırayım.” dedi ve dispansere gitti.
İçeri girince karşısına iki kapı çıktı. Birinde “Hastalıklar” ötekinde “Yaralar” yazılı idi. “Yaralar” kapısından girdi. Yine önünde iki kapı çıktı. Birinde “Et” ötekinde “Kemik” yazıyordu. Asker bu sefer “Et” kapısından girdi. Yine iki kapıyla karşılaştı. Birinde “Önemli” ötekinde “Önemsiz” yazıyordu. Benim yaram çok da önemli değil dedi ve “Önemsiz” yazılı kapıya gitti. Fakat o kapıdan geçince kendini sokakta buldu.
Bekleyen arkadaşı merakla sordu:
“Nasıl, iyi baktılar mı?”
Yaralı asker hem şaşkın hem de hayretle cevap verdi:
“Hayır; ama teşkilat müthiş!..”
•••
İş odur ki, hayata hizmet etsin ve kolaylaştırsın. Fakat bazen de insan görünüşte öyle süper işler yapar ki, uygulamaya gelince kimseye faydası dokunmaz. “Havanda su dövmek” deyimi belki de bu gibi işler için söylenmişti. Demek işlerin gerçek mihenk taşı, hayatın kendisi oluyor.