Çağırsa Da Gitmesek, Çağırmasa Küssek
Deyim Öyküsü
Bir zamanlar bir köyde, uzun zamandır araları serin olan Mehmet Ağa ve Kamber Ağa adında iki komşu varmış. Bunlar ne barışmaya yanaşırlar, ne de rahat dururlarmış; birbirleriyle uğraşır ederlermiş. Her birisi de en olmaz bahanelerle “işte bakın bunun niyeti kötü, ölür de geçinmeye yanaşmaz...” diye kendisini haklı çıkarmaya çalışırmış.
Derken bir gün Mehmet Ağa oğlunu evlendirecekmiş. Düğün hazırlıkları tamamlanıp, herkesin davet edildiği günlermiş. Kamber Ağa da yakınlarıyla oturup konuşurken, söz Mehmet Ağa’nın düğününe gelmiş. Kamber Ağa şöyle bir kıpırdanmış ve:
“Mehmed Ağa oğluna düğün yapıyor ya,” demiş, “çağırırsa gitmeyelim, çağırmazsa da küselim.”
Kamber Ağa’nın bu sözüne yakınları gülmekten kırılmış.
Daha sonra da bu hatıra anlatıla anlatıla, geçinmeye niyeti olmayan ve türlü bahanelerle problemler çıkaranlar için “çağırsa da gitmesek, çağırmasa küssek” deyimi söylenir olmuş.
(Selim Gündüzalp’in Deyimler ve Öyküleri-3 kitabından alınmıştır.)