Ne İstersin?
Saadet Asrı Öyküsü
Rasulullah (asm) bir gün bir sahabeye “Rabia, benden iste ne istersen” diyor. Rabia, dünyalık metaı olmayan birisi. Rasulullah (asm) çağırıyor: “Gel buraya” diyor, geliyor. “Yanıma otur” diyor, oturuyor. “Bana müsaade et, birkaç gün düşüneyim” diyor. Rasulullah (asm) “Git, düşün” diyor. Üç gün. Hazreti Rabia düşünüyor: “Ne istesem… Ev mi? Bağ bahçe mi?” Evi barkı yok adamın, bağı bahçesi yok. Sonra diyor ki: “Ben gideceğim, bahçe kalacak. Ben öleceğim, bahçe duracak. Öyle bir şey isteyeyim ki, benimle beraber mezara gitsin” diyor. Rasulullah’ın (asm) yanına gidiyor, diyor ki:
“Yâ Rasulullah, düşündüm” diyor.
“Nedir?” diyor.
“Beni cennete koy” diyor.
Hazreti Peygamber (asm) diyor ki:
“Sana bunu kim söyledi?”
“Seni hak peygamber olarak gönderen Allah’a yemin ederim ki, kimse bana söylemedi, kendi kendime düşündüm.”
Hazreti Peygamber, uzun müddet duruyor. Çok ilginçtir, hemen “Tamam Rabia” demiyor. Duruyor, göğe bakıyor, yere bakıyor… Diyor ki:
“Tamam, yapacağım. Ama sen de çok secde ederek bana yardım et ki seni cennete sokabileyim.”