Tedbir Dersi

Mahmut Bey, yıllardır yanında çalışan hizmetçisine sık sık şu tembihte bulunurdu:

''Aman, Ahmet oğlum, daima tedbirli ol. Leb demeden leblebiyi anla.''

''Baş üstüne efendim.''

''Meselâ ben sana 'Ahmet, bu akşam misafir gelecek, bir sofra hazırla.' desem, başka söz bekleme, tatlısından meyvesine kadar her şeyi çeşit çeşit hazırla.''

''Baş üstüne efendim.''

Böylece uzun zaman içinde hizmetçisini güzelce eğitip yetiştiren Mahmut Bey bir gün hastalanmış. Ateşler içinde yatıyormuş. Hemen hizmetçisi Ahmet'i çağırmış:

''Oğlum, fena halde hastayım. Çabuk bana bir doktor çağır.''

''Baş üstüne efendim.''

Kapıdan koşa koşa çıkan hizmetçi, doktor yakında bir yerde olmasına rağmen, epey bir zaman ortalarda gözükmemiş. Uzun bir müddet sonra soluk soluğa gelmiş. Kendisini merakla bekleyen efendisi:

''Oğlum, nerde kaldın?'' diye sormuş. 

Artık çok tedbirli bir hizmetçi olan Ahmet, efendisine durumu izah etmiş:

''Emrettiğiniz gibi doktora haber verdim. Geliyor efendim. Hep sizin söylediğiniz gibi tedbiri de elden bırakmadım. Kazan kuruldu, su ısıtılıyor. Teneşir geldi, tabut yapılıyor. İmam efendi da aşağıda hazır bekliyor.''