Bir Lokmayla Değişen Kadın
Asrı Saadet Öyküsü
Huysuz ve hayasız bir kadındı. Utanma sıkılma bilmez, kimseden çekinmezdi. Ağzına geleni söyleyen, sevimsiz ve çekilmez bir insandı.
Bir defasında Peygamber Efendimizi (asm.) yemek yerken gördü. Hemen gitti, yanına ve yemek istedi. Peygamberimiz (asm.) istediği yiyeceği verdi. Fakat kabul etmedi. Diretti:
“Ağzındaki lokmayı istiyorum” dedi.
Peygamberimiz çok nazik bir insandı. Kendisinden ne istenirse verir, hiç kimsenin isteğini boş çevirmezdi. Ancak kadının istediği, istenilecek ve verilecek cinsten bir şey değildi. Peygamberimiz (asm.) bunu da reddetmedi. Kadının istediği lokmayı ağzından çıkardı ve uzattı. Kadın da, Peygamberimizin (asm.) uzattığı lokmayı alır almaz ağzına götürdü, sonra da dönüp gitti.
Fakat, hayasızlığı ve edepsizliği ile ün salan o kadına bu olaydan sonra birşeyler oldu. Tamamen değişti ve ahlâklı, terbiyeli ve iffetli bir insan oldu. O kötü bilinen kadın gitti, yerine tam bir hanımefendi geldi.
İşte o, bir lokmayla hayatı değişen kadındı.
(Kadı Iyâz, eş-Şifâ, 1:325; Ali el-Kari, Şerhu'ş-Şifâ, 1:657; el-Heysemî, Mecmeu'z-Zevâid, 8:312.)