Fotoblog / Boşluğun Zaferi

Gaziantep Bakırcılar Çarşısı’ndaki tıkırtıları duyurmaya çalışıyor bize fotoğrafçı Bahadır Emre Bozkurtlar. Yalnızlığa razı olmuş bir ihtimamı nakşediyor vaktin sayfasına meçhul usta. Loş bir köşede oynaşan gayreti işliyor bakıra. Işık kadar gölgenin de aydınlattığı kadrajda, başkaları için var olmanın sızısını, diğerkâm çabanın pırıltısını “görüyor” gibiyiz. Bakıra tas biçimi veren de, çamuru testi olsun diye yoğuran da, başkalarına serinlik olacak, doyum sunacak bir boşluğu inşa ediyor. Boşluğu suyla dolduracaklar mesela. Sıcacık çorba akacak bakırın boşluğundan. Ustanın çabası, boşluğun çeperlerini oluşturmak için.

Bu fotoğrafın içindeyiz hepimiz aslında. Çalışıyoruz, koşturuyoruz, sabahı akşam ediyoruz telaşla, akşamdan sabahı bekliyoruz heyecanla. Toplantılarımız var. Seyahatlerimiz var. Borcumuz. Alacağımız. Kiramız. Gelirimiz. Banka hesaplarımız. Banknotlarımız. Seyahatlerimiz. Vergilerimiz. Asansörlerimiz. Ofislerimiz. Var da var! 

Kendimizi önemli gördüğümüz, kendimiz için öncelikli saydığımız her çaba ustanın nazik çekiç darbelerine benziyor. Tüm bu patırtı gürültü, bir boşluk üretmek için. Bir vakit ayırmak için kendimize özel. Sevdiklerimizi kucaklayacağımız, derince nefes alacağımız, türkü dinleyeceğimiz, şiir okuyacağımız, koltuğa yaslanacağımız aşk boşluğunun çeperlerini süslüyoruz. Çeperlerini süslerken, içerideki boşluğu unutmuşuz. 

Şimdi hooop durdu her şey! Hatırlama vakti. Evet, şimdi arkamıza yaslanma vakti. Sevdiklerimiz için çalışmayı bir kenara koyduk. Yorgun bir bakır ustasıyız, tekaüte ayrılmış bir testi ustası. Sevdiklerimiz için çalışmaya bunca alışmışken, sevdiklerimiz için OLMAyı deneme vakti. 

Öyle ya! İçindeki serin boşluğun hatırına dövülür bakır, yoğrulur çamur. O boşluktan kana kana su içme vakti şimdi. Can cana su içirme vakti. Serin ve sakin hayat kuytusunu şenlendirme vakti. Çeperlerini var etmek için koştururken, çeperlerin sakladığı boşluğu unutmayalım diye geldi bugünler. Şimdi dolu dolu o boşluğun tadını çıkaralım.