Oğlum odasından çıkıp dedi ki, “Baba her güzellikte bir çirkinlik, her çirkinlikte bir güzellik vardır değil mi?”
Ben hem şaşırdım hem de sevindim… Zaman ne kadar da çabuk geçmiş de, benim küçücük oğulcuğum ne kadar büyümüş ki, böyle felsefi konulara merak salmış.
Bir ansiklopediden okumuş ve dikkatini çekmiş.
Ben dedim ki: Bak canım bu konu her şeyle ilgili olan bir konu, o yüzden de bu konuyu en doğru olarak her şeyi yaratan Allah bilir. Kur’an’dan ve Peygamberimizden öğrendiklerimize göre şöyle diyebiliriz ki:
“Her şey güzeldir; ya bizzat güzeldir, ya da sonuçlarıyla güzeldir.”
Açıklama isteyen gözlerle bakan oğluma “Örnek ister misin?” dediğimde başını salladı.
Dedim ki; yaşamak güzeldir, sağlık güzeldir, iman güzeldir, gül güzeldir… Birkaç tane de o ekledi; oyun güzeldir, muz güzeldir, çikolata güzeldir.
Çok güzel bak sen zaten örneği kendin bulacaktın…
Bir de çirkin gördüğümüz şeyler var; ateş gibi, kış gibi, ameliyat gibi, ölüm gibi… Örnekleri çoğaltabiliriz.
İşte bunlar da sonuçlarıyla güzel, ya da şöyle de diyebiliriz, Allah onları güzel sonuçları için var etmiş.
Ateş yaktığı için zararlı, kötü gibi geliyor ama pek çok işimizi ateş sayesinde yapıyoruz, yemeğimizi de ateşle pişiriyoruz.
Ameliyattan korkuyoruz, kötü belliyoruz ama sonucunda sağlığımıza kavuşmak var.
Ölüm de öyle, çok kötü zannediyoruz ancak, Rabbimiz ebedî, hiç bitmeyecek, daha güzel bir hayata ölüm sonucunda ulaştırıyor insanları.
İşte böyle kötü gördüğümüz şeylere de iman gözüyle bakarsak, onların boşuna yaratılmadıklarını anlayabiliriz.
Yani Allah’ın yaratmasında güzellik vardır, çirkinlik yoktur. Çirkinlik, kötülük sadece görünürdedir.
…
Böyle nispeten zor sayılabilecek bir meseleyi biraz daha basitleştirmek için—hazır da dinleyeni bulmuşken—konuyu bir öykü içinde anlatayım diye düşündüm ve dedim ki:
Mesela, bir resim yaptığını düşün. Bu resim, bir sevgi resmi olsun: birbirine sarılmış bir çocuk ve annesi ya da babası.
Sen bu sevgi resmini bitirdikten sonra birisi gelse ve dese: “Bu resim birbiriyle boğuşan iki insanı anlatan bir kavga resmidir.”
Yaptığı bu yorum doğru olur mu?
“Hayır yanlış olur…”
İşte oğlum bu varlık âlemiyle ilgili de onu yaratanın söylediğinin yanında diğerlerinin söyledikleri bir anlam ifade etmez; yanlıştır.
Bazı insanlar çıkar kendi düşüncelerini kesin doğrularmış gibi söylerler. Bunlara inanan insanlar da olur, ancak bu yanlışa inananlar ne kadar çok da olsa onu doğru yapmaz.
Biz de Müslümanlar olarak hayata ve dünyaya Peygamberimizden öğrendiğimiz gibi bakarız.
Allah, Hakîm’dir, anlamsız bir şey yaratmaz. Bu dünyayı da bizim gibi akıl verdiği mahlûkatına kendisini tanıtmak için yaratmıştır. Fakat biz karanlık olmadan ışığın güzelliğini bilemediğimiz, hastalık olmadan sağlığın değerini anlayamadığımız için yani her şeyi zıtlarıyla bilebildiğimiz için bu dünya şartlarında görünürde kötü olan bazı şeyler de yaratılmış.
Fakat Cennette bunlara ihtiyaç olmadığı için orada çirkin hiçbir şey olmayacak.
Demek ki doğru olan neymiş?
“Her şey güzelmiş, çirkin de görünse sonucuyla güzelmiş.”
Evet, Allah ile her şey güzeldir.
…
Sonra, dedesinin yanına gittiğimizde, sohbet arasında, torununla felsefi sohbetler ediyoruz sözü geçince dedesi meraklanıp sordu. Oğlum da konuştuğumuz resim örneğini anlatmaya başladı:
Bak şimdi dede, ben bir resim yapsam o sevgi resmi olsa. Annesiyle çocuğunu çizsem. Başka birisi gelse o resme bakarak bunlar kavga ediyorlar dese yanlış demiş olur…
Bu kadarına ne deyim, bence yeterince anlamış…