İki adam, Peygamber Aleyhisselam’ın yakınında birbirlerine bağırıp çağırıyor ve sövüşüyorlardı. Seslerini yükseltebildikleri kadar yükseltiyorlar ve yüzlerine, en şiddetli tehditleri savuruyorlardı.
Onlardan birinin yüzü, öfkeden kıpkırmızı kesilmişti. Boynundaki şah damarı ise, kabarıp şişmişti.
Onun bu hâli üzerine Allah’ın Resulü şöyle buyurdu:
“Ben bir kelam biliyorum ki, eğer bu kimse onu söylese, kendisindeki bu hâl gider.”
Onlar merak ettiler. Allah’ın Resulü ise şöyle buyurdu.
Eğer, “Eûzü bi’llahi mine’şeytani’r-racim (kovulmuş şeytandan Allah’a sığınırım) dese, bu halden kurtulur.”
(Peygamberimizin Hayatından Seçilmiş Öyküler dizimizin 3. kitabından alınmıştır.)