Yavru Ceylan

“Dün akşamki belgeselde bir kaplan geldi yeni doğmuş bir yavru ceylanı yedi. Ben de isyanları oynadım tabi.” demen beni düşündürdü. Üzüldüm. Sen de isyan etmek için bahane arıyorsun be birader! İsyan ha? İyi de kime karşı? Bir dur, bir düşün önce, zahire takılıp kalma, öze bak. Bu kadar kolay olmamalı isyan etmek. 

Evet, ben de izliyorum. Evet, benim de içim acıyor kimi zamanlar. Fakat biliyorum ki, Rabbim merhametlidir. Biliyorum ki, bir kaplanın saldırısına uğrayan o yavru ceylana bunun ödülü verilecek. Hiçbir iyilik de ödülsüz bırakılmayacak. Keza, orada hiçbir zulüm cezasız kalmayacak. “Boynuzsuz koyunun hakkı boynuzlu koyundan alınacak.”

Kaldı ki, o kaplan dünyada bile görüyor cezasını, adalet tecelli ediyor, hak yerini buluyor, zulüm cezasız kalmıyor. Bir avcıya hedef oluyor mesela. Hayvanın aklı yoktur gerçi, ama fıtratı, yaratılış özellikleri vardır. 

Rabbimizin, tüm evreni kapsayan yasaları var. Ona uymayan bu dünyada görür cezasını. Bu yasalara göre, ona helal olan yem, ölü hayvanların etleridir. O tutar da canlı hayvanları yerse, cezasını görür. Sözgelişi, bir avcının kurşununa hedef olur.   

“Hayvanların aklı var mı ki sınırlarını bilsin.” deme. Bilse senin gibi sınanırdı zaten. Onlarınki kendine özgüdür. Kendileri bilmiyorlar ama yaratan biliyor ne yapıyorlar. Evrendeki fıtri yasalarını uygulatıyor.

Kaldı ki, hayvanlarda görülen bu tür haller, dünyadaki hayat dengesinin temini için son derecede gereklidir. Biri, ötekine gıda olmalı. Hayvan nüfusu belli bir sınırı aşmamalı. Denge ancak bu yolla korunabilir. Bu denge sağlanamazsa karada da, denizde de hayat biter.

Bir milyon yumurta bırakan balıkları hatırla. Tümü balık olsaydı ne olurdu denizdeki hayat! Aynı şeyi karalardaki hayvanlar için de düşün. Adım atmak mümkün olmaz, hayat tümden sönerdi. 

Hayvanları da yaratan, yaşatan kimdir? Elbette Allah! Mal da onun, hayat da. Kimin ne haddine karışmak! Bizim merhametimiz onun merhametinden daha mı çok?

Böyle giderse merhamete çok ihtiyacın olacak, gereksiz yerlere saçıp savuruyorsun madem hiç olmazsa birazını kendine sakla!