Garip

“İslam garib olarak başladı, tekrar başladığı gibi garib hale dönecektir. Gariblere ne mutlu!”

(Müslim, İman 232)

…

Konuya girmeden garip kelimesini tek başına ele almak isterim. Garip, Arapçadan Türkçe’ye geçmiş bir kelimedir. Yabancı anlamında da kullanılır, örneğin bugün yurtdışında yaşayan bir yurttaş, gurbettedir, dolayısıyla gariptir. O memlekete yabancıdır.

…

İslâm da geldiği çağa yabancıydı ve bu itibarla garipti.

Bir diğer husus ise ahir zamanın coşkun tehlikelerini yaşadığımız şu günlerin, o ilk günlerden farkının olmaması.

Yaşadığımız zamana kıyasla, ahir zamanın varlığını o ilk dönemdeki hâliyle hissetmek mümkün. Mukayese ettiğimizde nasıl zorlu bir mücadele vermek zorunda olduğumuzu eminim her Müslüman hissediyordur.

…

Toplumsal ahlakın can çekiştiği asrımıza baktığımızda İslam’ın garip halinin hâlâ sürdüğünü, ve bu dine tâbi olanların gurbeti yaşadığına maalesef şahidiz. Üstelik, nispeten özgürlük kazanmış bir dinin bugün hâlâ anlaşılamıyor ve yaşanamıyor oluşu, bu garipliği açık bir şekilde ifade ediyor.

Hâl böyleyken “gariplere ne mutlu” ifadesiyle Allah Rasulü (sav) ne buyuruyor, ne demek istiyor, nasıl bir müjde veriyor incelemek elzemdir.

…

Çağımızın hastalığı olan aldatıcılığı ve bereketsizliği karşısında şaşkın vaziyette bu dinin azametine, izzetine sahip çıkarak içinde yaşadığı gurbetle, garipliğin tadını almış Müslümanlar, hakiki lezzeti ve afiyeti dinin hâmisi olmak için mücadele etmekte bulur, ve kana kana bu nimetin tadına varır.

Dünya hayatının aldatıcı oluşu, Mü’minun suresi 112-113. Ayetlerinde net şekilde ifade olunmuştur. Müslümanca bir hayat için ise yaşam biçimimiz buna göre dizayn edilmelidir

Günümüz de bu gurbeti en belirgin yaşayanlar hiç şüphesiz Filistin halkıdır. Kendi yurtlarında garip kalmış bu insanlar dünyaya İslam’ı tanıtan birer nefer olmuşlar.

Sizce de öyle değil mi?

Gariplere ne mutlu!