Gülün Fısıldadıkları

Bir gün eve geldim, bahçe merdiveninden inerken yanımdaki gül çiçeğinin bana bir şeyler fısıldadığını farkettim.

Başını uzatmış, kendi diliyle 'Bana bak, sana önemli şeyler söyleyeceğim ve yaratıcımızı tanıttıracağım.' diyordu. Ve devam ederek

Yapraklarım Allah'ın boyası ile boyanmamış mı,

Müzeyyin olan Rabbim benim yaprağımı, dalımı, her bir ayrıntımı süslememiş mi,

Musavvir olan Yaratıcım beni en güzel şekil ve surette yaratmamış mı,

Hikmet sahibi olan Rabbim, benim her zerremi kainat kitabına bir sahife yapmamış mı.

Bana bu güzelliği veren Rabbim, bunlarla kalmamış, sana da göz vermiş sırları gör diye, kulak vermiş gerçekleri duy diye, akıl vermiş  her şeyin anlamını bil diye, şuur vermiş ardındaki hakikatleri çöz diye, iz'an vermiş hikmetini anla, önce sanatı ve sonra da sanatçıyı bul diye.

İlk emir olan 'OKU!' sadece 'Kuran oku, kitap oku demek miydi sence?

OKU! Kainat kitabını oku.

Her tarafa beni bulduracak deliller serpiştirdim,

Oku, oku ve beni bul. Çiçek, böcek deyip geçiştirme diyor Rabbimiz.

Bu bol, basit ve kolay gibi görünen bütün her şeyin yaratılışında nasıl ince sanatlar, süslü nakışlar var.

Dur ve yavaşla. Bırak artık koşuşturmayı. Bak yetişemiyorsun zaten.

Bitmiyor işler, hiç de bitmeyecek!

Etrafına bak, yaprakların çizgilerine bak, çiçeklerin renklerine bak, uğur böceğinin kanatlarına bak.

Gökyüzünün genişliğine ve ferahlığına bak, bulutların şekillerine ve hareketlerine bak.

"Yedi göğü birbiriyle tam bir uygunluk içinde yaratan O’dur. Rahmânın yaratışında hiçbir uyumsuzluk göremezsin.

Gözünü çevir de bir bak, bir bozukluk görebiliyor musun?

Sonra gözünü tekrar tekrar çevir de bak; (kusur arayan) göz aradığını bulamadan bitkin olarak sana dönecektir.

Gerçek şu ki biz yakın göğü kandillerle süsledik." diyor Rabbimiz…

Kur'an oku, sana postayla gelen bir mektubu, içinde yazanları umursamayıp rafa kaldırmadığın gibi oku.  Çünkü bizi yaratan, bizi en iyi tanıyan, bize en çok merhamet eden Rabbimizden gönderildi.

Sana ve dertlerine deva olacak ilaçlar, şifalar var Kur’an da.

'OKU!' Oku ama dümdüz okuyup geçme!

Okumak, anlamaya çalışmak, anlamadığın yerlerini araştırmak, idrak etmeye çalışmak, anlayabildiğin kadarını da sindirmek ve amele dönüştürmek için,

Ben neciyim, nereden geldim, nereye gidiyorum, bu koşuşturma neden, benim ve bu kainatın hikmeti ve gayesi ne olduğunu bilmek için okumak,

Gerçekleri merak ettiğimiz için okumak,

Kadın programlarında sonuç ne olacak, komşunun evinde çıkan kavganın konusu neymiş, çocukluğunu yaşatmadan at gibi koşturduğumuz çocuğumuz sınavda kaç net yapacak, kaçıncı olacak gibi merak ettiğimiz durumlardan daha mı önemsiz gerçekler,

Size verilen merak gibi kıymetli bir duygu bunlar için mi verilmiş acaba.

O gerçek soruların cevaplarını bulduğunda anlamını bulacak her şey.

OKU! Kendini oku. En önemlisi de bu.

Yunus Emre'nin dediği gibi,

'İlim ilim bilmektir,

İlim kendin bilmektir,

Sen kendini bilmezsin,

Ya nice okumaktır.

 

Okumaktan murat ne,

Kişi Hakk’ı bilmektir,

Çün okudun, bilmezsin,

Ha bir kuru emektir.'

 

Eşref-i Mahlukat demiş, Halife-i Zemin demiş güzel Rabbim size.

Bundan yüksek kıymet mi, değer mi olur?

Öyle ise hemen şimdi kolları sıva, size hakiki insan değeri veren, kendine muhatap kabul eden Rabbimizin verdiği bu kıymetli değeri hak etmek için bir yerden başla,

Ve her vakit Allah’ın bildirdiği gibi dua et:

" Ey kalpleri hâlden hâle çeviren Allah’ım, kalbimi dinin üzere sabit kıl. "

"Allah'ım, bana öğrettiğinden beni faydalandır. Fayda verecek bilgiyi bana öğret ve ilmimi arttır."

diye ders verdi gül çiçeği.

 

Bu tavsiyeler ışığında kendimi buldum ve Gerçek İnsan olma yoluna koyuldum.

Her an Allah'ım bizleri seni tanıyan, tanışıklığın gereğini yapan ve yolunda olan ve yolunda ölenlerden eyle diye dua ediyorum…