Allah’ın yarattığı mucizeye binaen, bizi anne gibi ısıtan, besleyen, korumak için çalıştırılan kardiyovasküler sistem, namıdiğer dolaşım sistemi, akla gelmeyecek harikalarla bezenmiştir.
Yenilgi yenilgi büyüyen ve güçlenen akyuvarlar, oksijenimizi bir kase çorba gibi taşıyıp getiren alyuvarlar ve yara bandından daha kuvvetli yapıştırıcı işlevi gören trombositleri ile dünyanın her yerini saran demiryolları gibi damarlarla ihtiyaçlarımızı taşırlar.
Yollar gibi uzanan ve çatallaşan binlerce boru ve borucuktan oluşmuş bu mucizeye ümmetin merkezi Kâbe gibi ‘kalp’ merkez olur.
Esasen şairlere ilham veren bu organ, hayat denilen ahiret tarlasında spesifik yardımlarıyla bizi buraya bağlar. Küçüklü büyüklü tüm elemanlarıyla Allah’ın insan bedenine sığdırdığı dört odacıklı bir evdir.
O kadar büyük bir rahmet tecellisidir ki, biz uyurken ya da onu unuttuğumuzda bile çalışmaya devam eder.
…
Kalbin anatomik yapısından öte, eve benzetmemin asıl sebebi tüm hayatımızı çatısı altında tutması. Çünkü bağlandığımız her şeyi örneğin bir başka insanı, sevdiklerimizi, Allah’a kul olma bilincimizi, Kudüs’ün kurtulacağına dair ümitli inancımızı, peygamber hadislerini, yolumuzu aydınlatan ayetleri ve sevdiğimiz vecizeleri bu mukaddes evde misafir ederiz.
Ruhun bedenimizdeki pencereleri olan gözümüzden, kulağımızdan içeriye girenler, kalbte konaklamak için adeta birbirleriyle mücadele ederler. Çünkü kalpte yer almak zordur.
Değdiği dili, girdiği kalbi iyileştiren ayetlerde de kalbe önemle dikkat çekilir. Örneğin Âl-i İmran, 8, 126 ve 159. gibi pek çok ayette konu kalptir. Kalp katılaşır da kayar da… İmanın hanesi de burasıdır…
Nasıl ki bir ev, orada yaşayanlardan izler taşır. Kalp de aynıdır. Sahibi eğer kitap okumayı seviyorsa mutfak masanın üzerinde de kitap bulursun, kanepede de… Eğer çay içmeyi seviyorsa, o evde demlik olmama ihtimali yoktur. Kalp de ev gibi kirlenir; zira yaşam vardır, hareket vardır, bir dünya, bir ömür geçer kalpten. Kirlendiğinde temizlik ister. Ancak kalp evinde temizlik maddeleri değil, samimi bir pişmanlık ve tövbe lazımdır. Kalp evinde sofralar ilimle, güzel sözlerle ve sıcak tebessümlerle kurulur; kalpte gıda bunlardır…
…
Evet kalbimizde kiracıyız. Vakti geldiğinde evi bırakacağız; fakat evde biriktirdiklerimizi yüklenip asıl yurdumuza göçeceğiz. Asıl vatanda ne bulmak istiyorsak, kalp evinde onları tutalım; gerisini atıp kurtulalım.
Evet, eviniz güzel ve temiz olsun.