Büyük camilerden birinin avlusunda düzenlenen kitap fuarına gelen emekli bir öğretmen, aşırı fiyatlarından dolayı kitap alamayan öğrencileri görünce, hayırlı bir iş yapmayı kararlaştırmış. Ve eşinden dostundan bol bol kitap toplayıp, onları bir masa üstüne sermiş. Daha sonra da, avludaki hattatlardan birine yazdırdığı, “Bedavadır, bir tane seçip alın” levhasını iliştirmiş kitapların yanına.
On beş dakika içinde tüm kitaplar tükenmiş.
Gençler birer tane seçip gimişler, bu işi yapan kişiye bol bol dua ederek…
Öğretmen, namaz saati gelince camiye girmiş.
Ramazan olduğundan, içerisi ana-baba günü gibiymiş.
Sünnet ve farzdan sonra, bir de kaza kılıp çıkmış dışarı. Çıkmış ama millet kapı ağzında mosmor.
Merak edip sormuş ne olduğunu.
Caminin müezzini, derinden bir “Ahhh!” çekip:
“Sorma birader” demiş. “Bunca yıllık müezzinim, böyle bir şey görmedim. Camiden belki yüz tane ayakkabı almışlar. Üstelik de en yeni olanları.”
Emekli öğretmen, bir ayakkabının yarım maaşına denk geldiğini bildiği için, büyük bir acı duymuş bu olaydan.
Bir “lâ havle” çekerek:
“İnşallah bulurlar” diye atılmış. “Rahatlarlar o zaman.”
Yaşlı müezzin:
“Zannetmem” demiş. “Ama ayakkabılığın üzerine: ‘Bedavadır, bir tane seçip alın’ yazısını koyan adamı bulup dövdüklerinde, eminim ki rahatlayacaklardır.”