Kuzey Kutbu tilkisi, karlarla örtülü bir iklimde yaşamasına rağmen kış yiyeceğini garantilemenin yolunu bilmektedir. Sonbaharda bol sayıda lemming, yer sincabı ve sıçan öldürüp, bunları toprak yüzeyinin hemen altındaki tabii buzdolabında saklar. Kışın bu depodaki yedek yiyeceklerden faydalanır.
Kuzey kutbunun kısa yazı Ağustos’ta sona erer. Tilki de hemen bu sırada yani Eylül ayında kendine ihsan edilen sıcak kış kürküne bürünmüş olur. Bu arada ayaklarının tabanları bile kalınlaşmıştır. Buz gibi rüzgârlar esmeye başladığında, ısı da 0’ın altında 15-20 dereceye düştüğü zaman kutup tilkisi, bir kar yığınının içinde, burnunu bir çeşit radyatör görevi gören kuyruğunun uzun tüyleri arasına sokup, soluk alıp vermek suretiyle rahatça uyuyabilir...
…
Tilkilerin av köpeklerini yanıltmak için başvurdukları hilelerden biri de kendi ayak izlerini bir müddet gerisin geriye takip ettikten sonra, yana atlayıp başka bir yöne kaçmaktır. Bu yöntem işe yaramazsa, kokusunu kaybettirmek için, bir taş duvarın veya demir parmaklıkların tepesinde koşarlar. Bu da olmazsa, sığ derelerden geçerler. Yakayı yine kurtaramazlarsa, kendisini taşıyabilecek, fakat arkasından gelenleri taşıyamayacak incelikte buzlar üzerinden kaçarlar.
…
Tilkilerde şaşılacak bir seziş gücü vardır. Mecbur kalıp tavuklara saldıracaklarsa, inlerine yakın kümeslere hiçbir zaman baskın yapmazlar. Dadandığı kümesler inine mutlaka 3-5 km uzaktadır. Anlaşılan komşularıyla iyi geçinmenin lüzumuna inanmışlardır.
…
Kızıl tilkinin kuyruğu neredeyse 50 cm’e yaklaşır. Uzun ve tüylü kuyruğu memeliler dünyasının en mükemmel fırçasıdır dense yeridir. Ucu beyaz olan bu kuyruk, sahibi uyurken onu sıcak tutar.
…
“Fennecus” adı verilen çöl tilkisinin kulakları vücudunun 4’te 1’i uzunluğundadır. Çöllerde yaşayan diğer yaratıklar gibi çöl tilkisinin de, iri kepçeli kulaklarının olması hayvanın en uzaklardaki sesleri bile işitebilmesini ve rızkını bulmasını sağlar.