Yaşanmış güzel ve latif bir hatıra dinledim, aktarayım.
Meşhur bir gazeteci ileri yaşlarında namaza başlamış. Tadını da alınca şevkle beş vaktini camide eda ediyormuş.
Özellikle sabah namazının o feyzinin tadını alınca sabah erkenden gelip hatim de dinliyormuş.
Bir sabah yine erkenden camiye gelmiş. Hocanın namaz öncesi, sabahın o huzurlu ve feyizli havasında okuduğu Kur’an hatmini dinliyormuş. Hoca Kur’an okurken, secde ayeti geldiği için “secde” diyerek cemaati ayağa kaldırıp tilavet secdesi yaptırmış.
Fakat gazeteci abimiz de bunu bilmediği için, namaz sonrası cami çıkışında arkadaşına “Hoca bu işi çok iyi biliyor” demiş.
Arkadaşı neden böyle dediğini sorunca da şöyle açıklamış:
“Sabah erken vakit olduğu için haliyle Kur’an dinlerken cemaate uyku bastırabiliyor. Hoca da bunu farkettiğinde, hemen ‘secde’ diyerek cemaati kaldırıp secde yaptırıyor. Tabi kimsede uykudan eser kalmıyor. Pes doğrusu çok iyi buluş.”