TR EN

Dil Seçin

Ara

NE OLA?

Os­man Yük­sel Ser­den­geç­ti, mil­let­ve­kil­li­ği sı­ra­sın­da Mec­lis­te kar­şı­laş­tı­ğı bir mil­let­ve­ki­li­ne ne­re­li ol­du­ğu­nu sor­muş. Mil­let­ve­ki­li de:

“Uşak­lı­yım,” ce­va­bı­nı ver­miş.

Os­man Yük­sel Ser­den­geç­ti, ona şu ika­zı yap­mak­tan ken­di­ni ala­ma­mış:

“Haa, iyi iyi... Uşak­lı ol da, sa­kın uşak ol­ma!”

 

...

 

Şİ­KA­YET HAK­KI

Saf­fet Pa­şa­nın Sad­ra­zam­lı­ğı sı­ra­sın­da, bir mec­lis gö­rüş­me­si­ne da­vet edi­len Tunus­lu Hay­ret­tin Pa­şa, mü­za­ke­re­le­ri so­nu­na ka­dar din­le­miş ve hiç ko­nuş­ma­mış.

Ni­ye hiç söz al­ma­dı­ğı­nı so­ran­la­ra da, şu dü­şün­dü­rü­cü ce­va­bı ver­miş:

“Din­le­di­ğim söz­le­re ba­kı­lır­sa hü­kü­me­ti san­ki baş­ka­sı ida­re edi­yor­muş, biz de on­la­rı ten­kit edi­yor­mu­şuz gi­bi gel­di ba­na. Onun için sus­tum. Ben­ce bu he­yet, ya bu eğ­ri iş­le­ri dü­zelt­me­li ve­ya iş­ten çe­kil­me­li­dir.”

 

...

 

İN­SAN

Es­ki Çin’de bil­me­ce me­rak­lı­sı bir sey­yah, di­yar di­yar do­la­şıp kar­şı­laş­tı­ğı bil­ge­le­re so­ru­lar so­ra­rak ha­ya­tın özü­nü ve ger­çek­le­ri­ni kav­ra­ma­ya ça­lış­mak­ta­dır. Bir gün yük­sek te­pe­ler­de otu­ran bir bil­ge­den bah­se­dil­di­ği­ni du­yar. Der­hal yo­la çı­kar, bil­ge­den izin ala­rak iki so­ru so­ra­ca­ğı­nı söy­ler.

Sey­yah: “Dün­ya­da ba­şa­rıl­ma­sı en zor olan şey ne­dir?” di­ye so­rar.

Bil­ge der ki: “İn­san ol­ma­yı ba­şar­mak­tır.”

Sey­yah ikin­ci so­ru­yu so­rar: “Dün­ya­da en çok ve en az bu­lu­nan iki şey ne­dir?”

Bil­ge yi­ne der ki: “İn­sa­noğ­lu çok, in­san az­dır...”

 

...

 

ÖY­LE KAL­MAK

Ma­ke­don­ya Kra­lı Bü­yük İs­ken­der yok­sul düş­müş Pho­ki­on’a pa­ra yol­la­mış­tı. Phoki­on pa­ra­yı ge­ti­re­ne sor­du:

“Bü­yük İs­ken­der ni­çin gön­der­di bu­nu?”

“Çün­kü İs­ken­der se­ni doğ­ru, na­mus­lu bir in­san bi­li­yor.”

“Öy­ley­se izin ver­sin de yi­ne öy­le ka­la­yım.”

Pho­ki­on böy­le de­di ve pa­ra­yı gön­der­di.