TR EN

Dil Seçin

Ara

Libet Deneyi ve Özgür İrade

Libet Deneyi ve Özgür İrade

Ünlü nörofizyoloji profesörü Benjamin Libet, 1983’de yaptığı bir deneyde tesadüfen çok şaşırtıcı bir sonuca ulaştı. Bu araştırmada, deneklerden basitçe, parmağını kendi istediği anda oynatması istendi. Bu esnada deneğin eline EMG cihazı bağlı olup, kas hareketlerini elektriksel düzeyde ölçüyordu.

Ünlü nörofizyoloji profesörü Benjamin Libet, 1983’de yaptığı bir deneyde tesadüfen çok şaşırtıcı bir sonuca ulaştı. Bu araştırmada, deneklerden basitçe, parmağını kendi istediği anda oynatması istendi. Bu esnada deneğin eline EMG cihazı bağlı olup, kas hareketlerini elektriksel düzeyde ölçüyordu. 

Deneğin parmağını oynatma eylemi iki aşamalı idi: Parmağı oynatmaya karar vermek ile parmağı oynatmak. Karar verme anı için saat kadranına benzer bir alet kullanılıyordu. Deneğin karar verdiği an, saat kadranında tespit ediliyordu. EMG cihazı da parmağın hareket anını tespit ediyordu.

Aynı zamanda deneğin başında bir EEG cihazı bulunuyordu. Bununla da deneğin aldığı karar anının tespit edilmesi beyinde oluşan dalgalardan anlaşılacaktı.

Deney gerçekleştirilip, veriler kaydedildi. Deneğin parmağını kaldırmaya karar verdiği an ile parmağını kaldırdığı an arasında 200 milisaniye süre vardı. Bu beklenen bir sonuçtu. 

Fakat sonrası çok şaşırtıcı idi. Deneğin parmağını kaldırmaya karar verdiği andan yaklaşık 550 milisaniye öncesinde EEG ile beyinde elektriksel aktivite tespit edilmişti.

Yani, deneğin parmağını kaldıracağına kendisi karar vermeden 550 milisaniye önce bilinmeyen bir mekanizma tarafından karar verilmişti.

Deney 1983 yılından günümüze kadar, değişik yerlerde üstelik daha titiz olarak ve daha modern cihazlarla defalarca tekrarlandı. Sonuç hep aynı şekilde çıkıyordu. Buna rağmen bilim ve felsefe dünyasında değişik yorumlara sebep oldu. Bazı uzmanlar bu deneye dayanarak yönlendirenin bilinçaltımız olduğunu, özgür irademizin olmadığının anlaşıldığını iddia ettiler.

 

Seçimlerimiz basit değil

Libet’inki gibi çalışmalarda uyaran çok basit ve kesindir: Araştırmacı gönüllülerden basit birkaç şey yapmasını ister. Ama gerçek hayattaki kararlarımız ve seçimlerimiz çok daha karmaşık ve değişiktir, süreçleri farklıdır, çıkış noktaları farklıdır ve aynı zamanda işliyor da olabilirler; ayrıca süreç çok daha gergindir. 

2017 yılında The New Scientist’de yayımlanan bir makale (Bkz. Your Conscious Mind) Libet’in araştırmalarının, sen kendin daha bir şeylere karar vermeden önce beyninin bu konuda senin için önceden hazırlıklara başladığını gösterdiğini yazdı:

“Libet’in araştırmalarının en çarpıcı yanı şudur ki, siz kendiniz daha ne yapacağınızı bilmezken beyninizin bir şeyleri yapmayı tercih ettiği kısa bir zaman dilimi var.”

İnsan davranışlarının çoğunun otomatik pilottan geldiği fikri ağırlık kazanmıştır. Ancak aldığımız kararlar bilinçlidir. Çünkü davranışlarımızı bazen ani karar ile yapsak da genelde yüzlerce alternatif arasından seçip uygulamaktayızdır.

Aslında bu ve benzeri deneyler şu sonucu göstermektedir: Karar veren ve davranışlarımızı yöneten beynimizdeki atomlar, nöronlar ya da (ne olduğu belirsiz olan, var olduğu gösterilememiş) bilinçaltı değil beynimizin üzerindeki ruhumuzdur. Ruhumuz, zihnimiz ve benliğimiz demektir. Beyin ise ruhun aleti konumundadır. Libet ve benzerlerinin deneyleri de bunu doğrulamaktadır. Ruhun varlığı kabul edilmeden, bilinci izah etmek mümkün değildir.

İnsanlar yeryüzünde rastgele ve çaresizce, iradesi dışında sürüklenen robot benzeri zavallılar değil, tabiata aktif şekilde müdahale edebilen, benlik sahibi varlıklardır. Kısmi özgür irademiz vardır ve kişi işlediğimiz fiillerden sorumlu oluruz.