Bir taksi müşterisini almış götürüyormuş. Müşteri bir ara, soru sormak için arkadan eğilmiş ve şoförün omzuna dokunmuş. Taksi şoförü birden “haayyş” diye öyle bir çığlık atmış ki, taksinin kontrolünü kaybetmiş. Araç o anda bir otobüsü sıyırıp kaldırıma çıkmış ve bir dükkanın vitrininden içeri girmek üzereyken durmuş. Müthiş bir korku yaşayan şoför ve müşterisi bir süre sustuktan sonra şoför sessizliği bozmuş ve:
“Lütfen kardeşim, bunu bir daha asla yapma. Beni çok korkuttun” demiş.
Zaten ölümden dönmenin şaşkınlığını yaşayan yolcu, olana bitene pek anlam verememiş ve şoföre biraz da sitemle demiş:
“Ufak bir dokunuşun seni bu kadar korkutacağını nasıl bilebilirdim ki? Kusura bakma.”
Şoför, bu arada biraz sakinleşmiş olarak müşterisine:
“Doğru söylüyorsun, asıl sen kusura bakma, kabahat senin değil” demiş, “Bugün taksi şoförü olarak ilk çalışma günüm. Yirmi beş yıldır bir cenaze arabasını sürüyordum. Yeni emekli oldum!..”
...
Kıssadan hisse:
Herkesin kendi yaşadıkları ve kendine özel bir hayatı vardır. Bizim için basit ve normal bir şey, başkasının hayatını olumlu ya da olumsuz etkileyecek, belki de alt üst edecek bir şey olabilir. Öyleyse dünya ve ahiret selameti için, Efendimizin tavsiyesi olan “kimseye zarar vermeden yaşamak” ölçüsüyle hareket etmek en iyisi olacaktır.