Satır Arası
İslam zulüm ve kana rağmen adım adım ilerliyor... Zulmü yıkmak için yerlerinizi…
Gazze’de kardeşlerimiz çaresiz, bizler burada çaresiziz, dünyada insanlar çaresiz, hatta devletler çaresiz… Bu kadar çaresizliğe ancak çaresizlerin çaresi olan Allah bir çıkış yolu yaratır.
Madem sırf Müslüman olduğumuz için sesimiz duyulmuyor; batılı ülkeler bizler Müslüman olduğumuz için, ya katil İsrail’i destekliyor ya da susarak zulmünü cesaretlendiriyor; madem sadece Müslüman olduğumuz için hayatlarımız değersiz sayılıyor; o halde onlardan çare dileyip çaresizliğe, merhamet bekleyip merhametsizliğe mahkum olmamalıyız. bizler olmamız gerektiği gibi Müslümanlar olmalıyız.
Hayır; birilerinin çağırdığı gibi dünyadan el etek çekmeye, dünyalık deyip servet düşmanlığı yapmaya, bir kenara çekilip ibadetle meşgul olmaya çağırmıyorum. Ticaretten, sanattan, üretmekten, hayattan kopmaya çağırmıyorum… Her ağzını açtığında din adına fakirliğe övgü düzenlerin; Müslümanların çalışma şevkini, kazanma zevkini öldürenlerin artık susması gerektiğini söylüyorum.
Konuşacaklarsa, kıyıdan köşeden fakir sahabileri, malı bulunca sapıtmış bir iki örneği değil; Hz. Osman’ı, Hz. Ebubekir’i, Hz. Ömer’i ve zengin sahabileri örnek versinler. Nasıl çalışmışlar, nasıl kazanmışlar, kazandıklarıyla ne yapmışlar, onları anlatsınlar… Peygamber Efendimiz de, çalışmanın, kazanmanın, zengin olmanın aleyhinde mi olmuş; onlara, “bırakın dünyayı gelin mescitte ibadet edin” mi demiş, bunları izah etsinler…
O sahabiler zengin olmasalardı, o kadar seferler ve zaferler gerçekleşebilir miydi?.. Kur’an’da ve hadislerde insanları tembelliği, çok çalışmamayı, çok kazanmamayı, ele muhtaç olmayı öven bir kelime bile olmadığını biraz düşünsünler.
Hepimiz düşünmeliyiz. Boykot yapalım dediğimizde neden aldığımız ürünlerin büyük çoğunluğu hep onların ürünleri!?. Neden Müslümanlar çalışıp en kaliteli ürünleri üretmediler.
Artık Müslümanların hayatın ta içinde, en önde, karar mercii olmaları gerektiğini anlayalım.
Üretmiyorsan, güçlü değilsen; sözünün de hayatının bir değeri yok dünyada. Anlayalım artık…
Bediüzzaman Hazretlerinin niçin geri kaldığımız konusunda özetle şu tespiti yapıyor: Müslümanlar çalışma zevkini ve kazanma şevkini kaybettiler…
Bir başka sözünde, yine özetle şöyle diyor: Bu zamanda İslam’a hizmet, maddeten terakkiye, maddeten gelişmeye, güçlenmeye, ilerlemeye bağlıdır.
Bu yaşadığımız çok acı zulümler bize bir şeyler öğretmeli ki tekrar tekrar aynılarını yaşamayalım.
Birlik olalım, her alanda güçlü olalım ve kardeşlerimizi zalimlerin ellerinde heder etmeyelim…
…
Bu sayımız da pek çok kişinin emeği, katkısı ve duasıyla vücut buldu. Başta her bir yazarımıza, tüm dostlarımıza ve abonelerimize teşekkür ediyoruz. Rabbimiz nice sayıların hazırlığında ve böyle hayırlı işlerde çalışmayı nasip etsin.
…
Gayret, sefer, çalışmak bizim; zafer Allah’ındır.
— Editör
