Hemşire, hastane koridorunda etrafına bakınan adama yaklaştı ve gülümseyerek “Doğum çok iyi gidiyor.” dedi ve aceleyle ameliyathaneye girdi.
Aradan bir süre geçtikten sonra hemşire yeniden adamın yanına geldi ve her şeyin çok iyi gittiğini, rahat olmasını söyleyip gitti.
Adam telaşeliydi ve elindeki araba anahtarı ile oynamaya başladı.
Bebek doğunca, hemşire yerinde duramadı ve dışarı çıkarak adamın yanına geldi ve kolundan çekerek onu doğum odasına aldı. Bir yandan da bunun kaçırılmayacak bir an olduğunu anlatıyordu ve hatta adama “Neden bu kadar çekingen ve isteksiz olduğunuzu anlamıyorum.” diyordu.
Adam ağlamaklı bir sesle bir şeyler anlatmaya çalışıyordu.
Hemşire daha da duygulandı. Bunun ne kadar özel bir an olduğunu anlatıyordu sürekli.
Adam sonunda gerçekten ağlamaya başladı ve hemşirenin konuşmasından fırsat bulup, derdini söyleyebildi:
“Bakın, bu çocuk benim değil, bu kadın da benim eşim değil.” dedi, “Ben sadece doktorun arabasının anahtarını vermek için onu bekliyordum...”