Satır Arası

R. D. Laing,

Yaratanla ilişkisi kopan birisinin,

yaratılana da ulaşamayacağını böyle tespit etmiş:

“Seküler psikoterapist,

köre yol gösteren şaşı gibidir!”

…

Nuri Pakdil,

kanlı bir hüviyet cüzdanı koyuyor göğsümüze:

“İnsan âşık olmadan kendini tanıyamaz.”

…

Cahit Külebi’nin şiiri,

ebeveyn olmaya dair tüm kitapları unutturuyor,

cümle teorileri susturuyor,

ince bir sızının kıyısında mayalıyor her şeyi:

“Bir nazlı kuşa benzer çocuk dediğin.

Ev ister, ekmek ister, öpülmek, okşanmak ister.”

…

Halil Cibran,

güzel şarkıların,

yanık türkülerin,

tatlı sözlerin adresini yazıyor.

Dışarının gürültüsünü susturup

içine can kulağı olmaya çağırıyor:

“Yalnızca sessizlik ırmağından içtiğiniz vakit

gerçekten terennüm edeceksiniz.”