Dünyanın suyu, yer ile gök arasında dolaşır durur. Buna "su döngüsü" denir. Su, deniz olur, akarsu olur, buharlaşıp havaya karışır, bulut olur. Sonra kar, yağmur, dolu olur yeryüzüne geri döner. Denizlere okyanuslara katılır, akarsularla akar, göllerde durulur, yer altı kaynaklarında birikir.
Ve suyun bu halden hale, şekilden şekle girip, yerden göğe, gökten yere dolaşıp durması devam eder. Dünyanın suyu, yaratıldığı günden beri hiç yerinde durmaz.
Kur'an su döngüsüne de dikkatimizi çeker ve bu harikulade işlerden ibret almamızı ister:
"Rüzgârı rahmetinin önünde müjdeci gönderen de yine O'dur. Böylece, biz gökten tertemiz bir su indirdik. Ta ki ölmüş bir beldeyi onunla canlandıralım, yarattığımız nice hayvanlara ve insanlara ondan içirelim. Doğrusu öğüt alsınlar diye Biz onu aralarında çeşitli şekillerde çevirip durmaktayız." (Furkan Süresi, 48-50)
Bu hayret edilecek su döngüsünün en hayret edilecek yanı, gökyüzüne çıkan su ile, yeryüzüne inen su miktarının değişmez bir ölçüsü olmasıdır.
Bilim adamlarının yaptıkları hesaplamalara göre, her saniye yerden göğe doğru yaklaşık 16 milyon ton su buharlaşıp çıkar. Ve aynı süre içinde bir o kadar su kar, yağmur ya da dolu olarak yeryüzüne iner. İnen suyun da, çıkan suyun da ölçüsü bellidir! Bu oran değişmez...
Güzel dünyamızın en hassas dengelerinden biri olan su döngüsüne dikkatimizi çeken Kur'an, bu döngüdeki bu değişmez ölçüye de, iki farklı ayetinin nurdan parmaklarıyla işaret etmektedir:
"Biz gökten bir ölçü ile su indirdik ve onu yeryüzünde yerleştirdik. Onu gidermeye de Bizim gücümüz elbette yeter." (Mü'minun, 18)
"Gökten bir ölçüye göre su indiren de O'dur ki, ölü bir beldeye Biz o suyla hayat verdik. Siz de kabirlerinizden böyle çıkarılacaksınız." (Zuhruf, 11)