Önünde ne güzel günler var, kızım,
Nice ilkbaharlar, yazlar ve güzler…
Bu yıldönümünde dileğim, arzum,
Ömrünce bahtiyar ol, görme keder.
Sana bir arkadaş olur bu defter,
Yarın, bugünleri elbet andırır,
İçinde bir ışık gibi yandırır
Geçen zamanları... bu sana yeter
— Ahmet Kutsi Tecer
***
Milletimizin üç asırdan beri geçirmekte olduğu buhranların sebebi ve kaynağı, kültür ve maarif sahasında aranmalıdır.
— Nurettin Topçu
***
Müslümanlar şehit edilirken bizler kaygısız ve acısız yaşayamayız. Onlara yardım bir zorunluluktur. Cihad Müslümanların üzerine farzdır... Kendi ülkemiz değil diye düşünmeyin. Nerede bir Müslüman yaşıyorsa o ülke bizimdir.
— Erdem Bayazıt (Kelimenin Dirilişi)
***
Sünger suyu emdiğinde, üzerinden deniz geçse bile bir damla su daha ekleyemez.
—Victor Hugo
***
Mark Twain der ki: “Üzüntü kendi kendini giderir, ama mutluluğun tam zevkini çıkarmak için onu paylaşacağınız birinin olması gerekir.”
Şu atasözümüz bunu ne güzel özetlemiş: “İnsan tek başına ağlar ama gülemez.”
***
Ne çok kuyu buluyoruz yürüdükçe, ne çok kuyu oluyoruz büyüdükçe.
Cemal Süreyya, elinden tutanımızın az bulunduğu o düşüşlerin fotoğrafını çekiyor:
“Çocuk olsam yeniden / Bir tek düştüğüm için acısa içim.”
***
Su dökme ardımdan,
ayrılık yeşermesin!..
— İbrahim Tenekeci
***
Haddini bilmek...
Çok iddialı bir söylem.
Peki, ne demek haddini bilmek?
- Başka insanların da hassasiyetini fark edebilmek,
- Empatiyle ve anlayarak dinlemek,
- Nerede durması gerektiğine karar verebilmek,
- Bir başkasının fikirlerine, hislerine ve tercihlerine saygı duyabilmek.
Kısacası; olgun ve medeni bir insana yakışan sınırlar çizebilmek demektir...
Eski bir söz bunu çok güzel özetler: “Senin özgürlüğün, bir başkasının özgürlüğünün başladığı yerde biter.”
Her ne bilirsen bil, haddini bilmiyorsan, ‘hiçbir şey’sin.
— Doğan Cüceloğlu
***
Bu dünyadan giderken en çok neye hayıflanacağım, biliyor musunuz? O büyük şaheserleri okuyamadan gözlerimi kapayacağıma... Ömür o kadar kısa ki.
— Halil İnalcık
***
Bedenine değil kendine değer ver ve gönlünü olgunlaştır! Çünkü kişi, bedeni kadar değil, ruhu kadar insandır.
— İmam Gazali (ra)
***
Oya Uysal, her insanın gözünde yeni bir gökyüzü buluyor, her insana özel gökler çizenin rahmetini hatırlıyor: “Herkes kendi gecesinden seyrediyor / bir başka gökyüzünü.”
***
Cahit Külebi’nin şiiri, ebeveyn olmaya dair tüm kitapları unutturuyor, cümle teorileri susturuyor, ince bir sızının kıyısında mayalıyor her şeyi: “Bir nazlı kuşa benzer çocuk dediğin. Ev ister, ekmek ister, öpülmek, okşanmak ister.”
***
Ne hoş bir güzelliği vardır,
dünyadan hafif adımlarla gülümseyerek geçenlerin.
— Virginia Woolf