Nasreddin Hocanın bir çocukluk anısı şöyle anlatılır:
Bir ağanın çocuğu, arkadaşlarını evine hoşaf içmeye çağırmıştı.
Gelenler arasında Küçük Nasreddin de vardı.
Sofraya oturulup hoşafın başına geçtiklerinde ağanın oğlu, “Durun” dedi, “Bir şartım var. V harfi ile başlayan bir meyve söyleyen hoşaf içer, söyleyemeyen içemez!..”
Çocuklar, ellerinde kaşık, düşünürlerken, ağanın oğlu hazırlıklı olduğu için, ‘vişne’ demiş ve hoşafını kaşıklamaya başlamış. Diğer çocuklar ise hâlâ düşünüyorlar ama bulamıyorlarmış.
Ağanın oğlunun iştahla hoşafı kaşıklamasına daha fazla dayanamayan Küçük Nasreddin de çözümü bulmuş; “ve şeftali” diyerek hoşafa dalmış.