Bekçiler

Ekim 2015, 466

135 Görüntülenme

Eklenme Tarih: 25 Mart 2020 19:02

Yüksel Karahan

Uzaklara baktığımda, uçsuz bucaksız yaylalar ufka kadar uzanıyordu. Karşımdaki yaylada ise binlerce koyundan oluşan sürü yayılmış otluyordu.

Çoban da sürünün başında; etrafında on kadar kocaman kangal kırması köpek adeta kuş uçurtmuyorlardı.

Ben o gün gezgindim. Varıp çobanla sohbet edeyim diye niyet etmiştim.

Köpeklere karşı da elimdeki kavrulmuş sağlam kızılcık değneğine güveniyorum.

Yürüye yürüye sürüye yaklaştım. Köpekler birden bana koşup saldırdılar… Kıyamet koptu adeta. O an anladım güvendiğim sopanın ne kadar faydasız olduğunu…

Allahtan ki, çoban yukarıdan bir ıslık çaldı, köpekler hemen durdular. Onlara seslendi:

“Dönün geriye!”

Hepsi yerlerine gittiler.

Çoban yanıma geldi. “Aman arkadaşım! Böyle habersiz sürüye yaklaşılır mı?” dedi, “Bizi vahşi hayvanlardan ancak bunlar koruyor... Onları durdurmasam, seni parça parça ederlerdi...”

…

Toplumlar da böyle değil mi… Askeri, polisi olmasa ard niyetlerle yaklaşanlara gün doğar.

Bu vesileyle bizi ve devletimizi korumak için gayret eden tüm görevlilerimize hayır dualarımızı; şehit olan kardeşlerimize de gönül dolusu fatihalarımızı yollayalım…