Satır Arası
Erich Fromm, birisine seviyorum demenin ve onu sevmenin çok ayrı şeyler olduğunu…
Merhaba değerli dostlar, sevgili okuyucularımız,
Yağmurlar beklediğimiz gibi yağmadı fakat sağanak halinde yağan gündemler ve gündem yapılan konular sel suları gibi zihnimizi alıp götürüyor.
Alış veriş insanın zaaflarından birisi. Ve bunu da her vesile ile kullanan, hatta vesileler üreten bir modern ekonomi var. Sürekli ve daha çok üretim, tahrik edilen, yoksa da üretilen ihtiyaçlar, özel günler, fırsat saatleri, şahane cumalar, moda fırtınaları vs vs… Ardı arkası kesilmeyen bir alacak listesi… Bir yanımız hep eksik…
Ve bizler bu hengâmeler içinde meşgul iken, aramızdan sessiz sadasız ayrılıp giden yakınlarımız, sevdiklerimiz ya da tanımadıklarımız… Hiç kimse durup soramıyor “Yahu bu gidenler nereye gidiyor?” diye. Onların bırakıp gittikleri şeyler, bizim hayatımızı esir alıyor.
Yapılması gereken—aslında belki de gereksiz olan—şeyler. Aksi düşünülemez hale getirilmiş yükümlülükler(!).
Bu ayın kaç günü sevgiliye hediye konusuna gidecek kim bilir…
Gelin biraz da “sevgi duygusunu” düşünelim. O güzel duygumuzu kalbimizde yaratanı tanımaya ayıralım vaktimizi. Ya kalp aynamızda tecelli ettirmeseydi Rabbimiz, o insanın aklını başından alan sevgi dediğimiz ışığını. Kupkuru, taş gibi bir kalbi nasıl taşır, o kalple nasıl yaşardık!..
Evet biraz da içimize dönelim, kalbimize bakalım. O küçük kalbimizde tüm kâinatı içine alabilecek bir muhabbet bulacağız; orada sınırsız duygular göreceğiz. Hiç düşündünüz mü, bu küçük kalbimize bu sınırsız duyguları nasıl koymuş Rabbimiz? Hepsi de sonsuza açılmış pencereler. Peki böylesine büyük ve sınırsız duygular, öylesine basit, geçici, değersiz şeylere sarf edilmek için olabilir mi?
Sevgi duygumuz da sermayemiz bizim; cebimizdeki paradan daha değersiz değil.
Sevdiklerimize dikkat edelim aman; insan neyi severse onun peşine gidiyor.
Belki de etrafımızda görüp büyüsüne kapıldığımız güzellikler, anaokulunda yazmayı öğretmek için gösterilen harfler, kelimeler gibi… Bir de bunun ötesi var; asıl okunacak yazılar, kitaplar var. Harflerine meftun olduğumuz güzelliklerin kitapları nasıl güzelliklerle doludur bir düşünün.
Buradaki güzellikler Cemil-i Mutlak’ın dünyadaki tecellileri. Bir de dahası var; dünyadan daha güzel kabir âlemi, ondan daha mutlu edecek olan mahşerdeki ebedî kurtuluş müjdesi, ebedi mutluluğun vatanı cennet ve daha daha fazlası… Rabbimiz dünyasını görmeyi nasip etti, o güzelliklere de erdirsin bizleri…
Bunu demek isterim ki, yolumuz dünyadan ibaret değil. Yürürken sık sık başımızı kaldırıp ileriye bakalım. Bakalım ki yolumuzu şaşırmayalım, ümidimizi kaybetmeyelim, şevkimizi tazeleyelim. Ondan geldik, Ona gidiyoruz. Madem O var, bizim için her şey hayırlara güzelliklere varacak Onun lütfuyla…
“Kişi sevdiğiyle beraberdir” buyuruyor Peygamber Efendimiz asm. Çok sevdiklerimiz hep orada; oraya varmanın yolu da belli; Allah’ın Elçisinin izini takip etmek…
…
Şubat sayımızda emegi geçen herkese teşekkür ediyoruz; Allah cc. emeklerini kabul etsin.
Gayret, çalışmak, sefer bizim; zafer Allah’ın…
Allah’a emanet olun.
— Suat Ünsal
