Fotoğrafta insan gözünün içindeki damarlar görünüyor. Gizemli ağaçlar gibi…
Şükür ki, gözler bakarken bu “ağaçlar”ı görmüyor. Yoksa dışarıdaki ağaçları, dalları, yaprakları ve yüzleri hep dallar arasından seyrederdi.
Gözler görmesi gerekenleri, görmemesi gerekenleri görmeyişi sayesinde güzel görüyor.
Böylece etrafımızda “gözde ağaçlar” yer alıyor.
Gözlerin, “gözdeki ağaçlar”a kör iken, “gözde ağaçlar”ı perdesiz seyretmesi ne güzel bir Basîr tecellisi.