“Lise yıllarımda babam elime bir dergi tutuşturdu. Adı Zafer’di. Tefekkür âlemimde yüzmeyi öğrendim böylece. Yıllar sonra maaşımla abone oldum dergiye. Her bir sayısını biriktiriyorum. Yavruma bir gün mana âleminde yüzmeyi öğretirim diye…”
— Tuğba KURT
***
“Çocukluğum benim Zafer... Kelimelerle anlatılmıyor ki, bir ömür. Yaz-sil yaz-sil olmadı. Yine çocuk diliyle kollarımı açıp ‘bu kadaar seviyorum’ desem, yeter mi?”
— Aynur GÖYMEN
***
“En güzel ve en samimi öykü ve yazılarıyla beni cezbeden, dahası Rabbimin bana nimet olarak tahsis ettiği hayatımın da her bir ayrıntısının atlamaksızın yaşanılası bir öykü olduğunu bu acize öğreten, samimi bir Zafer yuvası...Ve bu yüzden ‘Zafer İslâm’ındır!’ sözü de daha bir anlamlı... Zafer yuvasının inşaası ve devamı için çaba harcayan ve emeği olan herkesten Cenâb-ı Hakk razı olsun. Amin.”
— Ender ÇETİN
***
“Çocukken tek arkadaşım kitaplardı. Sene 2007. Hangi aydı tam olarak hatırlamıyorum ama Ramazan ayı sanırım. Zafer dergisi evimize gelen ilk dergilerden biriydi. Tam da bizim okuyabileceğimiz kısa hikayeler vardı içinde. Geldiği ilk gün sevdirmişti kendini. Sonra her ay onu bekler olduk babamın gelişini beklememiz gibi. Dergi de ailemizin bir parçası olmuştu. Her ay evde gelen dergideki bir hikaye sesli şekilde okunurdu, evdeki herkes de hayranlıkla dinlerdi. Zafer dergisi 38. yılında da içtenliğinden hiçbir şekilde vazgeçmedi. Daha hep beraber nice yıllara.”
— Serpil Büşra YOLCU
***
“Serap gibi geçen ömrümüze manevi katkılarından dolayı başta Selim Gündüzalp abimiz olarak tüm Zafer ekibine duacıyım. Rabbim yardımcımız olsun.”
—Uğur İGEÖZ