Çadırımız Nerede?
Yaşanmış Öykü
Meşhur dedektif Sherlock Holmes ile Dr. Watson kampa gitmişler. Güzel ama ağır bir yemek yedikten sonra hemen uykuya dalmışlar.
Birkaç saat sonra Holmes uyanmış ve arkadaşını heyecanla dürtüklemiş:
“Watson, yukarıya bak ve bana ne gördüğünü söyle” demiş.
Dr. Watson cevap vermiş:
“Milyonlarca yıldız görüyorum.”
Holmes sormuş:
“Bu sana neyi gösteriyor?”
Watson bir an düşünmüş ve tam bir dedektif edasıyla cevaplamış:
“Astronomik olarak milyonlarca galaksinin ve dolayısıyla milyarlarca gezegenin varlığını görüyorum. Yıldızların konumuna bakarak saatin 3’ü çeyrek geçtiğini çıkarıyorum.
Manevî olarak Allah’ın sonsuz kudretini ve bunun yanında kendi acizliğimizi görüyorum.
Meteorolojik açıdan da bugün havanın çok güzel olacağını tahmin ediyorum. Neden sordun? Peki sana ne gösteriyor?”
Arkadaşını o âna kadar sabırla dinleyen Holmes, şaşkınlık içinde cevap vermiş:
“Watson, her şeyi biliyorsun ama bir şeyden haberin yok. Baksana! Üstümüzden çadırımızı çalmışlar!..”
...
Bize sorsalar her şeyi inceden inceye nasıl bildiğimizi gösterip, bir güzel övüneceğiz. Ancak bildiklerimizin gerçekten bir kıymeti var mı? Yaşadık ve elimize bunlar geçti diye gösterdiklerimiz, elimize tutuşturulmuş sıradan şeyler mi yoksa!? Acaba biz bir yerlere odaklanmış dururken, birileri bizim de hayat çadırımızı götürüyor olmasın.