Satır Arası

 

Çehov hayatımızın her anını sarsan gerçeği

itiraf ediyor:

“Düz yolda da sürçer insan!”

 

 

 

Oruç Aruoba “şimdi burada” olmanın bedeli ağır ilkesini hatırlatıyor:

“İlişkide anlamı belirleyen ve yer tutan,

‘reel’ zaman aralıkları ve uzam bölümleri değildir:

her ilişkinin kendi bir ‘iç’ zamanı ve uzamı vardır;

onların içinde oluşur—bu yüzden hiçbir ilişki, bir başka ilişkiden ‘önce’ ya da ‘sonra’ değildir;

her biri, ötekilerle hem ‘içiçe’dir, hem de onlardan ‘apayrı’.”

 

 

 

Emile Zola,

gerçekçi bir ömür,

şaşırtıcı bir ölüm teklif ediyor bize:

“Ömrümüzün sonuna kadar hep aldanacağız!”

 

 

 

Ovidius tehlikeli bir gerçeği

yıllar öncesinden not almış:

“Gözyaşları ile demiri bile eritirsiniz!”

 

 

 

17. yüzyıl Meksikasında

acılar içinde yaşamış ve veba salgını yüzünden ölmüş

Juana Inés de la Cruz,

mutfağın kadınlara, felsefenin erkeklere bırakılmasına itiraz eder:

“Aristo, yemek pişirseydi daha çok şey söylerdi!”

 

 

 

Ferit Kam, aşina bilgeliğiyle

dünya işlerinin bileğine vuran kanlı basınca dokunuyor:

“İhtiras-ı beşerle kaimdir

Dehr-i mamur eden bu azm ü şitab

İhtiras olmasaydı âlemde

Şüphe yok ki cihan olurdu harab!”