Zeynep, tanınmış sahabilerden İbn-i Mesud’un eşiydi. Kocası İbn-i Mesud fakirdi. Zeynep, el işi yapıp çocuklarının geçimine katkı sağlıyordu.
Zeynep bir gün, Peygamberimizin (asm) sadaka verme konusundaki övgüsünü duydu. Kendisi sadaka veremiyordu. Kazandığını eşi ve çocuklarının ihtiyacı için harcıyordu. Üzüntüsünü eşiyle konuştu. Eşi ona dedi:
“Sen kendi menfaatini göz önüne al, sana zarar vermiş olmayalım.”
Zeynep yine de durumu Peygamberine (asm) bildirmeden edemedi. Konuyu ona anlattı.
Kendi çalışıyor; kazancını eşi ve çocukları için sarf ediyordu. Bunlar da acaba sadaka olabilir miydi? Ayrıca sadaka vermesi gerekiyor muydu?
Peygamberimiz (asm), Zeynep’i rahatlatan cevabı verdi. Ailesi için harcadığı her şey sadaka idi.
Zeynep çalışmalarına devam etti. Yine Peygamberin (asm) huzurunda bir sohbetteydi. El işini yapıyordu. Kadınlar bir mesele ileri sürmüşlerdi. Zeynep de el işini işlemeyi bırakarak söze başladı.
Peygamberimiz, Zeynep’e buyurdu: “Hem işine devam et, hem de konuş...”