Bir yaz sabahı, Amerika’nın Doğu Missouri bölgesinde elli kişilik bir öğrenci grubunu gezmeye götüren özel bir tren müthiş bir fırtına ve yağmura tutulmuştu.
Tren gümbürdeye gümbürdeye bir dönemeci dönerken, kırık yağmur perdesinin arkasından yolun ilerisini gözleyen makinist John Burnham, az ötedeki bir makasın açık olduğunu gördü. Lokomotif marşandiz vagonlarıyla dolu bir yan yola yönelmişti. Felâketin önüne geçilemeyecek gibi görünüyordu.
Burnham istim kesme valfına yapıştı. Ateşçiye:
“Sen de gayret et!” diye bağırdı. “Trende yığınla çocuk var.”
Ateşçi:
“Biliyorum. Allah yardımcımız olsun!” diye karşılık verdi.
Derken, kulakları sağır edici bir gökgürültüsünün ardından göz kamaştırıcı bir yıldırım düştü. Aynı anda tren, tehlikeli yan yolun yanından sağ salim geçmişti.
Treni durduran makinist, ateşçi ve kondüktör, sağanağın altında, ne olduğunu anlamaya gittiler. Makasla rayın tam ortasına düşen yıldırım, makası kapatmıştı!
(Philip Jerome Cleveland)