Satır Arası Nisan 2019
Satır Arası
Galeano varoluşun güzelliğinin ve ihtişamının taştığı eşiğe dikkat çekiyor.
İnsanın varlık karşısındaki derin sorumluluğunu hatırlatıyor:
“Sonuç olarak, evrenin güzelliği, kendisini görecek birisine ihtiyaç duyduğundan beri buradayız.”
Yönetmen filozof Tarkovsky,
hayat sahnesindeki aktörleri sahici bir oyuna çağırıyor:
“İnsanlara insan olduklarını daha çok hatırlatmalıyız.”
Şarkılarla da edebiyat yapılabileceğini ispatlayan Bob Dylan’dan
‘ahir zaman’ insanlarına acil çağrı:
“Gelin, toplanın insanlar, her nerede geziyorsanız.
Ve kabullenin çevrenizdeki sular yükseldi artık.
Eğer zamanınız sizce biraz değerliyse
Yüzmeye başlasanız iyi olur
Yoksa bir taş gibi dibe çökeceksiniz
Çünkü zaman değişiyor.”
Şükrü Erbaş, düşe düşüşümüzün adını koyuyor:
“Benim en güzel düşlerim içimde kaldı.”
Demek ki, uyanmadıktan sonra her düş yitiktir.
Yusuf’a (as) selam olsun.
Baruch Spinoza, özgürlüğün tanımını yaparken, hayatın keşfine çağırıyor:
“Özgür insanın ölümden daha az düşündüğü bir şey yoktur.”
Sahiden, ölümü düşünenler ancak hayatın hakkını verebilir.
Tolstoy hikmet yüklü sesiyle,
vefatından yıllar sonra bile diri konuşuyor:
“İnsanı bedenen ameliyat etmek için uyutmak,
ruhen ameliyat etmek için ise uyandırmak gerekir.”
Ruhlarımızın uykudan da öte,
genel anesteziye mahkûm edildiği çağda çok elzem bir ilke.