Eskiden yaz mevsiminde tatil değil kış için yakacak planları yapılırdı. Yazdan kış hazırlıkları başlardı… Bir dost sohbetinde o günleri hatırlayınca bir arkadaş bir babaanneyle torunun şu hatırasını anlattı:
Bir kış mevsimi babaanneyle torunu birlikte kalıyormuş. Her gün sobayı doldurmak için odun almaya beraber evin deposuna inerlermiş.
Babaanne her aldığı odunu silkeleyip orada bulunan bir kütüğe vuruyor, sonra da iyice kontrol edip kovaya koyuyormuş. Onun bu yaptığı torununun dikkatini çekmiş ve sormuş: “Babaanne o odunları niye kütüğe vuruyorsun, alırken her yerine bakıyorsun?”
Babaannesi başını okşayıp merakını gidermiş ve iman dolu bir kalbin hayata bakışını gösteren şu şefkatli cevabı vermiş:
“Yavrum bu odunlar kuru. Kabuk aralarında küçük börtü böcekler oluyor. Aldığım odunda böyle Allah’ın mahlukatından varsa yere düşsün diye yaparım. Yazıktır odunla birlikte sobaya girip yanmasın.”