Bir grup kurbağa ormanda ilerlerken, içlerinden ikisi bir çukura düşmüş.
Diğer kurbağalar çukurun etrafında toplanıp, çaresiz bir şekilde bakıyorlarmış.
Çukur derin olduğundan düşen arkadaşlarının zıplayıp dışarı çıkmaları mümkün görünmüyormuş. Yukarıdaki kurbağalar, ‘Çukur çok derin. Dışarı çıkmanız imkânsız!’ demişler arkadaşlarına…
Kurbağalardan birisi de bundan etkilenmiş ve mücadeleyi bırakmış. Diğeri ise; çabalamaya devam etmiş. Diğerlerine hiç aldırmadan hamle üstüne hamle yapmış. Ve sonunda daha yükseğe sıçramayı başarmış; çukurdan çıkmış.
Amacı için ümidini yitirmeden çalışmış; ümit kırıcı sözlerine hiç aldırış etmemiş.
Çünkü o sağırmış!..
…
Evet dostlar, içine düşülen olumsuz durumdan kurtulabilmek için, tutunacak bir şeye ihtiyaç vardır.
Yakın zamanda yaşadığımız olumsuzluklar elimizi kolumuzu bağlasa da, karamsarlık telkin etse de Allah’a güvenimiz, dostlarımızın vefakârlığını bilmemiz bizim ümit kaynağımız oluyor. İnşaallah güzel günlere doğru yürüyoruz…