Bir genç askere gitmiş. Birliğine teslim olmuş. Orada kaydını alan asker, gence ismini vesaire sorduktan sonra mesleğini sormuş. Genç, “lüpçü” demiş.
Kıyafetlerini aldıktan sonra içinde bulunduğu grupla birlikte genci bölüğüne götürmüşler. Burada da kayıtlar tutulmuş ve mesleği sorulunca yine “lüpçü” yazdırmış.
Askerlerin kayıtlarını inceleyen bölük komutanı gencin mesleğini okuyunca meraklanmış. Bu ‘lüpçü’ de ne demekmiş?..
Genci çağırmış ve “Anlat bakalım evladım, bu lüpçülük nasıl bir meslek?” demiş.
Genç, “Komutanım!” demiş, “gösterebilmem için denize açılmamız lazım.”
İyice meraklanan komutan hemen bir kayık hazırlatmış ve denize açılmışlar. Denizin ortasına gelince komutan, “Hadi göster bakalım.” demiş.
Genç, “Emredersiniz komutanım.” diyerek cebinden ceviz büyüklüğünde taşlar çıkarmış ve birini atmış. “Lüp.”
Komutan hepten şaşırıp “Bu ne şimdi?!” diye sorunca, genç suya bir taş daha atmış ve “lüp” sesinin ardından “İşte komutanım” demiş “ben lüpçüyüm!..”
İyice canı sıkılan komutan, “Ulan sen lüpçüysen, ben de cupçuyum.” demiş ve genci tuttuğu gibi cup diye suya atmış.