İtalya’nın küçük bir kasabasından Alberto adında bir terzi Amerika’ya göç etmişti. En büyük hayali ünlenip zengin olmaktı. Fakat bir derdi vardı; okur yazar değildi. Bu sebepten imza atmayı da beceremediği için imza yerine ancak iki çizgi çizebiliyordu.
Alberto, nihayet terzilikteki üstün yeteneği ve çalışkanlığı ile hem ününü, hem de işini büyüttü. Bu arada imzasını da geliştirdi; iki çizgi yerine üç çizgi çizerek imza atmaya başladı.
Bir gün bir arkadaşı, bu sıradan üç çizgili imzasını göstererek bunun nedenini sorunca Alberto tüm ciddiyetiyle şu cevabı verdi:
“Burada tüm zenginlerin bir de orta adları var” dedi. “Ben de bu modadan geri kalmayım dedim, imzamdaki adım ve soyadımın arasına, bir de üçüncü ad ekledim...”