Bu ayki asr-ı saadet yazımızda Nesibe bint-i K’ab, diğer adıyla Ümmü Ümare annemizden ve onun Uhud savaşındaki kahramanlığından bahsedeceğiz. Kocası ve iki oğlu ile beraber İslam ordusuna katılıp Uhud meydanına gelmişti. Savaşta yaralanan Müslümanlara yardım edip su yetiştirecekti.
Ancak savaşın ikinci aşamasında Müslümanlar bozguna uğrayınca Peygamberimizi koruyan yakın sahabelerin şehit düştüğünü gördü. Daha fazla dayanamayıp derhal Hz. Peygamberin yanına varıp Onu (sav) korumaya ve çarpışmaya başladı. Bu esnada Nesibe annemiz (r. anha) müşriklerin ok ve kılıç darbelerine maruz kaldı. Peygamber Efendimiz nereye baksa etrafında hep Hz. Nesibe’yi görüyordu. Peygamberimiz ona çok dua etti ve şöyle buyurdu:
“Ey Ümmü Ümare! Senin katlandığın ve dayandığın şeye herkes dayanamaz ve katlanamaz.”
Uhud Savaşı sonrası Nesibe annemiz ciddi yaralar almıştı. Hayatı boyunca vücudundaki yara izleri ile hep gurur duydu ve şöyle derdi: “Ben Allah Resulünü korurken bu yaraları aldım.”
Bunun üzerine Hz. Peygamber, “Ey Rabbim! Ümmü Ümare’yi ve ailesini cennette bana komşu eyle” diye kendisine dua edince Hz. Nesibe (r. anha) “Bana artık dünyada ne musibet gelirse gelsin gam çekmem, bu müjde bana yeter” diye karşılık verdi.
Bütün inananlara güzel örnek olan sahabelere Rabbimiz rahmet ve merhamet eylesin. Bizleri de sahabe neslinin gayret, himmet ve hizmetlerinden nasipdâr eylesin, izlerinden ve çizgilerinden ayırmasın. Âmin…
Kaynak: Salih SURUÇ, Kâinatın Efendisi Peygamberimizin Hayatı, sy. 444, I. Cilt.